Όντως αυτή η γυναίκα ήταν κόλαση.. Κι ο Ντάλ Κίλμερ, υψηλόβαθμος
πράκτορας της CIA ήταν διατεθειμένος να πέσει μαζί της στην φωτιά
προκειμένου να την κατακτήσει….
Κι αυτή η διαπίστωση τον τάραξε… Του χάλασε το τόσο απόλυτα πειθαρχημένο εγώ του …Τον συγυρισμένο άχρωμο κόσμο του…. Εθίστηκε από την Αμάντα Μοόρ, κι αυτόν τον εθισμός ένιωθε ότι δεν μπορούσε να τον πολεμήσει…Ναι! Τον ήθελα στο απόλυτο και στο τώρα, μα η ζωή του ήταν ήδη επικηρυγμένη, κι αυτό δεν άλλαζε. Αυτός δεν θα έκανε πίσω ποτέ. Ήταν φτιαγμένος από άφθαρτο τσιμέντο ο χαρακτήρας του, κι έπηξε πριν καν προλάβω να το ανακατέψω… Να το νερώσω… Μπας και δεν πέσει στον Καιάδα σαν σκληρό βαρίδι….
Έχω αντικρίσει τον θάνατο κατάματα πολλές φορές, τον γεύτηκα στο στόμα μου, μου τσάκισε τις σάρκες μου. Μα πάλεψα μαζί του, έτσι όπως έχω εκπαιδευτεί να παλεύω. Γιατί έτσι είμαι, αυτό κάνω κι είναι κάτι που δεν αλλάζει. Η ζωή είναι μια παρατεταμένη απώλεια όλων όσων αγαπάμε. Άλλωστε δεν υπάρχει κεκτημένο χωρίς απώλεια την παρηγόρης