ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ 1ο - ΘΕΟΓΟΝΙΑ

ΣΚΙΕΣ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ 1ο ΘΕΟΓΟΝΙΑ Εκεί που η Εκάτη και ο Άσσος Κρύβονται στις σκιές… Δυο όμοιες ύλες, όπως ήταν αυτοί οι δυο άνθρωποι. Ύλες εύφλεκτες, επικίνδυνες που φέρουν στο μέτωπο την γνωστή σήμανση. Να δείχνει έκδηλα σε όλους την επικινδυνότητά τους... Να προειδοποιεί πως, χωρίς κατάλληλο χειρισμό, θα μπορούσαν να κατεδαφίσουν ολόκληρο τον κόσμο. Τα συναισθήματά τους, συμπιεσμένα αέρια. Περίμεναν κάποιον να τα απελευθερώσει στην ατμόσφαιρα με φανερές παρενέργειες και συνέπειες για όλους. Μα εκείνοι θα ήταν ελεύθεροι. Θ’ αδιαφορούσαν για την καταστροφή, γιατί μέσα από τ’ αποκαΐδια και τις στάχτες θ’ ανασταίνονταν ξανά. Από το ίδιο το χάος, θα έπαιρναν ξανά υπόσταση. Σαν άλλοι Φοίνικες, θ’ αναγεννιόταν! Η Ρεβέκκα και ο Άρης. Ο Άσσος και η Εκάτη. Εγωισμός έναντι εγωισμού. Πείσμα απέναντι από πείσμα. Φωνή στη φωνή και κόντρα στην κόντρα. Κάπως έτσι, έριξαν τα τείχη. Κάπως έτσι ήρθαν κοντά. Υποτάχτηκαν ο ένας στη ματιά του άλλου. Απέραντο γαλάζιο απέναντι σε σκούρο μπλε. Ουρανός και θάλασσα κι εκείνοι έρμαιά τους. Αναγκασμένοι ν’ ακολουθούν το κύμα και τον αιθέρα που τους έφεραν κοντά από την πρώτη στιγμή. Οι μοίρες είχαν μιλήσει και τους ήθελαν μαζί! Ενωμένους. Κοινή πορεία και κρατημένα χέρια. Έτοιμοι για όλους και για όλα. Δυο καρδιές σφυρηλατημένες από ατσάλι, για ν’ αντέχουν. Δοκιμασμένοι στα σκληρά... Γεννημένοι με τη στόφα του νικητή.